Rijbewijsperikelen (2)

Mijn vader  had zijn rijbewijs op een merkwaardige manier gehaald, zie het stukje hieronder.

Maar hij raakte het ook kwijt. Gewoon verlopen en er helemaal niet aan gedacht. Hij had nooit meer in een auto gereden zolang als ik hem kende. Als bakker sleet hij de meeste tijd in de bakkerij en verder reed hij met een motorbakfiets halve dagen rond om brood en aanverwante artikelen bij de klanten af te leveren. Toen hij wat ouder werd en zachtjesaan met pensioen ging wilde hij eigenlijk wel weer een auto hebben om met mijn moeder ritjes te gaan maken. Omdat hij toch elke dag nog met zijn motorbakfiets in het drukke verkeer reed dacht hij dat het halen van het rijbewijs voor de auto wel een fluitje van een cent zou zijn. Nou ja, op de theorie na dan natuurlijk…

Hij studeerde zich bijna gek op het regelement verkeersregels en –tekens. Er waren toen nog geen gokexamens met meerkeuze vragen. Je moest uit je hoofd zelf het antwoord bedenken. Op een gegeven moment was het tijd om op te gaan voor het examen. De theorie haalde hij grandioos; hij wist antwoord op alle vragen.

Toen het afrijden; dat ging ook foutloos en nadat hij de auto geparkeerd had ging hij met de examinator mee naar het Paviljoen in het Wilhelminapark en daar zei de examinator: Meneer Stam, de theorie was voldoende  en u hebt heel goed gereden, maar gezien uw leeftijd wil ik dat u het examen nog en keer doet want er was deze middag weinig verkeer en ik weet dus niet of u ook in druk verkeer dezelfde prestatie zou leveren.

Ik had mijn vader écht nog nooit echt kwaad gezien, maar nu was hij kokend toen hij thuis kwam. Dezelfde avond ging hij naar een van zijn goede vrienden die inspecteur bij de Politie was en vertelde wat er was gebeurd. Die kalmeerde hem en zei: ‘Heb je zaterdagochtend om zeven uur tijd? Kom dan even naar het bureau dan zorg ik dat er een politie-examinator met je meerijdt en dan komt het allemaal goed.

Die zaterdagmorgen ging hij met de auto naar het politiebureau en de examinator stapte bij hem in. Deze liet hem een half uurtje rondrijden en wat verrichtingen doen zoals keren op de weg en achteruit parkeren. En dat allemaal op zaterdagochtend om zeven uur in de morgen! Driekwart van het dorp lag waarschijnlijk nog in bed, dus druk was het niet. De drukste weg was de Utrechtse weg en die moest hij drie keer oversteken en dat ging ook prima omdat hij maar een keer een auto voorrang moest geven en twee keer kwam er niemand aan…

En mijn vader was geslaagd! Hij heeft nog heel wat schadevrije jaren gereden.