dinsdag 21 maart 2017

Arvore Vida

Even iets vertellen over de plaats waar we nu zijn.

Esther en Elias wonen dus in Sumaré, een vrij grote stad in de staat Sao Paulo ongeveer 125 kilometer van de hoofdstad met dezelfde naam. Zij wonen eigenlijk niet in Sumaré zelf, maar ongeveer 8 kilometer van het centrum in een natuurlijke omgeving op het grondgebied van Sumaré.

Er zijn in deze omgeving boerderijen waar hoofdzakelijk groente en sinaasappelen worden gekweekt en waar ook veel onontgonnen gebied is. Daar in die landelijke omgeving is een soort 'dorp' gebouwd dat rondom ontoegankelijk is door een riviertje dat er langs stroomt, onherbergzaam terrein en hier en daar een hoge omheining. Er is maar één ingang naar het dorp en die ene ingang wordt dag en nacht bewaakt. Het is beslist veilig wonen. Je hoeft je auto echt niet op slot te doen, iets wat je beter wel kunt doen als je in Sumaré zelf bent.

De straten hebben hier bijzondere namen. We logeren nu dus bij Esther en haar gezin, aan de rua Israel. Deze straat kruist de Rua Efesos,  en bij de ingang begint de Rua Tessalonika. Verder is er bijvoorbeeld de Rua Corinthos en de Rua Filippi.

Een paar straatnaambordjes
Ik denk dat het duidelijk is: dit is niet zomaar een dorp. Je zou kunnen denken dat het gesticht is door Grieken met al die Griekse straatnamen. Maar dat is niet helemaal zo want er zijn nog andere straatnamen die vernoemd zijn naar personen; bijvoorbeeld de Rua Avraham en Rua Isaquo en de Rua Moisés. Vernoemd dus naar Abraham en Izaäk  de stamvaders van het volk Israël en Mozes die hen uit Egypte leidde. De Griekse namen verwijzen naar de Brieven in het Nieuwe Testament die aan die plaatselijke gemeenten waren gericht..

Dit dorp - estancia in het Portugees, dat zoiets betekent als: verblijfplaats -  is ontstaan doordat een Chinese christen jaren geleden dit land kocht en er ging wonen. In de loop van de jaren is dit dorp ontstaan doordat meerdere christenen er een huis bouwden. Nu is het een behoorlijk grote plaats, zonder winkels of bedrijven, je kunt er alleen wonen; om boodschappen te doen moet je naar de stad.
De grote conferentiehal. heel goed te zien op Google earth.

Er is wel een enorm grote conferentiehal met 20.000 zitplaatsen (!) waar elk jaar vier christelijke Bijbelstudieconferenties worden gehouden, Dan komen er gelovigen uit heel Brazilië en ook uit Argentinië, Chili en bijvoorbeeld Uruguay hier bij elkaar. Toen wij hier aankwamen was er net een conferentie aan de gang en overal kwam je mensen tegen die een naamkaartje op hadden. Bij dat centrum is ook een hotel en zijn er heel veel gastenkamers en ook bewoners nemen gasten in huis gedurende de conferentie. Ook de bovenverdieping van het huis van de familie Germano was door conferentiegangers in gebruik,

Normaal groeten de mensen in Brazilië met een 'goede morgen' (bem dia) maar hier groet men elkaar met 'Amén'. Toen ik met Elías naar de chauffeurs ging kwamen we ook gelovige chauffeurs tegen en waar ze ook vandaan kwamen, ze zeiden allemaal als afscheidsgroet ook steevast 'Amén'.

Er is ook een zaal waar de mensen zondags samenkomen. Wij zijn er twee keer geweest en dat was heel fijn. Er wordt enthousiast gezongen en als je de tekst van de liederen ziet dan kun je wel ongeveer volgen wat er gezongen wordt. (Als je tenminste een beetje feeling hebt voor Latijnse talen....) Luisteren naar de spreker is wat anders. Ik kon wel de lijn ongeveer volgen als hij maar mijn richting uitsprak en ik zijn mond kon zien bewegen, praatte hij even een andere kant uit dan was ik de weg helemaal kwijt. Het was een fantastische ervaring om dit allemaal mee te mogen maken.



Dit is het huis waar de familie woont.
De bovenverdieping staat leeg
.
Dit is de ingang naar het vrij ruime huis
op de benedenverdieping
Tot slot nog een foto van het huis waar we nu zijn en een foto van een van de grote visvijvers waar de bewoners vis mogen vangen.
Er is ook nog een  viskweekvijver om de vispopulatie op peil te houden. Je kunt er heerlijk wandelen maar dat kun je beter in de ochtend of aan het begin van de avond doen want overdag is het toch een beetje te warm, Er is namelijk geen enkele straat waterpas, het is klimmen of afdalen, En dat voel je in de benen....
Een van de visvijvers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten