Verslag van onze reis in maart / april naar zuid Europa.

Onderweg met Martien en Nita,

Op vrijdag 23 maart vertrokken we voor onze eerste reis dit jaar. Later dan in andere jaren door het treurige weer waarvan we bij tijd en wijle wekenlang de tranen in de vorm van regen zagen stromen. Die middag reden we richting Luxemburg met de bedoeling om uiteindelijk in Italië uit te komen. We reden weg met droog weer, maar dat duurde niet zo lang; in België begon het te regenen. En het bleef regenen totdat we dinsdag in de buurt van Narbonne kwamen. We hadden al eerder, bij Lyon, besloten om niet naar Italië te gaan vanwege het slechte weer daar. Tot 10 april hebben we voornamelijk de N340 en N310, de A7 en ook een paar stukken van de AP 7 doorkruist. We zijn tot ongeveer een 100 kilometer ten zuiden van Murcia gekomen.
Ontmoetingen
Hoe verder je Spanje inrijdt hoe minder ‘buitenlandse’ chauffeurs je daar tegenkomt. Spanje is één grote doodlopende weg behalve voor de Noord Afrikanen. Maar toch hebben we (behalve Zweden, Noren en Denen) alle andere nationaliteiten van Europa ontmoet. Van sommige een enkele, van anderen meerdere en van de Spanjaarden honderden. Deze reis ontmoetten we ook veel Nederlandse camperaars op diverse camperplaatsen waar we overnachtten. Onder hen waren er verschillende die weduwe of weduwnaar waren. Dat gaf goede gesprekken omdat we met hen mee konden leven. We hebben ze allemaal lectuur mee mogen geven. Eén echtpaar zagen we drie keer in de loop van de tijd en steeds konden we verder met hen spreken. Een man was alleen en die vertelde dat hij sinds 1½ jaar weduwnaar was en ook met hem konden we goed over de Heere Jezus praten. Soms is het moeilijk, zo’n gesprek. We spraken een keer met een weduwnaar en legden het evangelie uit. Zijn reactie: als ik me nu bekeer dan ga ík naar de hemel en mijn vrouw is daar dan niet. Dan bekeer ik me liever niet want ik wil bij háár zijn….
Nachtelijk avontuur
Ook in Castellón sliepen we in een straat zo als we vaker doen en werden we wakker van lawaai buiten. Er was een grote politiemacht op de been en we hoorden harde knallen. Het was geen geluid van schieten maar wat het wel was…? We hoorden sirenes en een brandweerwagen parkeerde vlak naast ons. Zo konden we precies zien wat er gebeurde. Slangen werden uitgerold en aangesloten. Onder het appartement waar wij vlakbij stonden was brand uitgebroken in de garage en de knallen waren autobanden die sprongen. Een uur later was alles voorbij en konden we rustig verder slapen.

Ongeluk op A7
Op de terugweg naar het noorden kwamen we bij Barcelona in een file terecht. Het duurde bijna een uur voor we via de pechstrook voorbij het ongeluk kwamen. Een trailer met sinaasappelen en ander fruit lag op zijn kop op de twee helften van de weg. Nadat wij er langs waren kregen we bericht via de navigatie dat de hele weg werd afgesloten in verband met de berging van het voertuig en het opruimen van de ravage. Als je zo’n in elkaar gefrommelde cabine ziet dan wordt ik altijd een beetje verdrietig: Hoe zou het met de chauffeur zijn….?

En weer storm en regen
Op de terugweg naar huis ging het bij Gerona weer regenen en heel hard waaien. Dat duurde onafgebroken meer dan 24 uur. Het werd kouder en kouder, maar toen we thuis kwamen was hier net de lente uitgebroken en hadden we een week mooi weer. Kwam goed uit om alles op te ruimen en te wassen en straks weer klaar te maken voor de volgende reis door de Balkan en Griekenland. Alles ‘zo de Heere wil en wij leven.’
Kleine verbouwing
Voor de nacht hadden we tot nu toe isolatie voor de ramen die we met zuignappen op de ramen drukten. Dat was een heel werk elke avond en dat wordt wat lastig met het klimmen der jaren. Ik kreeg een aanbieding voor plisségordijnen en die heb ik vorige week geïnstalleerd. De laatste tijd heb ik ook wat last om in bed te klimmen. Alles wordt wat stijver en strammer en we besloten dat het bed lager moet. Daarmee raken we wel wat bergruimte kwijt maar dat is wennen; we moeten gewoon minder eten en drinken meenemen. Lidl zit tenslotte in alle landen en anders Aldi wel….
Met dank voor uw gebeden en hartelijke groeten,
Martien en Nita