Engeland- Schotland

Achterstallig werk

Nadat we terugkwamen uit Brazilië zijn we een paar weken thuis geweest om alle achterstallige werkzaamheden een beetje in te halen. We stuurden Bijbels, Nieuw Testamenten, CD ’s en boeken naar Brazilië, Hongarije, Moldavië, Polen, Roemenië, Slovenië Spanje, en Wit-Rusland. Verder hebben we nieuwe traktaten ontworpen voor Portugal en Brazilië en naar de drukker gemaild. Ze zijn beiden in het Portugees, maar hebben een verschillend uiterlijk.

Hip Walk

Nita deed ook mee aan de ‘Hip Walk’ in Eindhoven, een activiteit van het Rode Kruis waarbij mensen met een of meer prothesen zich laten sponsoren om het geld af te dragen voor een bijzonder doel: Dit was voor praktische hulp aan bejaarden. Er was een dame met twee nieuwe heupen en twee nieuwe knieën en zij kreeg de eerste prijs voor de persoon met de meeste prothesen.  Nita liep in een uur zes kilometer. Ik he  geprobeerd met haar mee te lopan maar na een aantal kilometers gaf ik het op. Te snel voor mij. Nita kreeg ook de 2^e prijs voor hen die het meest bij elkaar had gelopen.

Weer op reis

Daarna gingen we weer de Sprinter laden voor de volgende rit en op woensdag 26 april zijn we weer van huis gegaan. Even een ommetje gemaakt via Geleen om Peter, Nicole, Onno en Zigo nog even te zien en daarna zijn we doorgereden naar Duinkerken om daar de boot naar Dover te pakken. Maar eerst hebben we in Duinkerken nog een nachtje geslapen voor we de boot op gingen.

Omdat het alleen maar regende besloten we maar een slaapplek op te zoeken. We parkeerden op een parkeerplaatsje in een klein dorpje en hebben daar de avond en nacht doorgebracht. Lekker ongestoord slapen tussen de bloemen en de koeien.

Naar de chauffeurs

Vrijdag begon met droog weer en konden we de chauffeurs op Services opzoeken. We deelden traktaten uit en wie een Bijbel wilde kreeg er een. Die werden in dank aangenomen. Op deze manier reden we zachtjesaan in de richting van Windsor. In ons boek met overnachtingsplaatsen stond een Camperplaats vlak bij het kasteel van Windsor waar de Queen aanwezig was omdat haar vlag op het dak stond. Maar helaas….. de Camperplaats was opgeheven. We vonden een parkeerplaats die ons wel aardig leek; achter een hoge heg en uit het zicht. Maar dat ging niet door, het was blijkbaar privé en dus gingen we ergen anders heen. Dat deden we op aanwijzingen van de eigenaar van het stuk waar wij stonden. Nita maakte het eten klaar en we maakten ons daarna gereed voor de nacht. Mar eest moesten we Cacho nog even uitlaten. Toen ontdekten we dat we weer op privéterrein stonden en op onze vraag of we mochten blijven staan kregen we een negatief antwoord. Dus weer verkassen en het was al elf uur geweest. Daarna zijn we gewoon weer ergens in een straat gaan staan, zomaar langs de weg en we hebben er heerlijk geslapen.

Exeter en Exmouth

Op zaterdag gingen we verder naar Exeter waar we hoopten goede vrienden te ontmoeten, maar zij waren niet thuis. Ik belde hen op de mobiel en ze vertelden dat zij vergeefs hadden geprobeerd ons te bereiken om te zeggen dat we maandag welkom waren. Omdat het leven hier helemaal stilligt tot en met 1 mei hebben we een plekje gezocht in Exmouth vlak bij de monding van de Ex. Daar hebben we de afgelopen nacht heerlijk geslapen en we hopen hier tot morgen, maandag 1 mei te blijven en dan naar onze vrienden in Exeter te rijden en de dag bij hen door te brengen. We zijn hier ook in een samenkomst geweest van een Baptistengemeente. Als op 2 mei de mensen weer aan het werk gaan doen wij dat ook en gaan we weer zien of we contact kunnen leggen met de (inter)(nationale)chauffeurs. Het overgrote deel van wat we hier zien rijden is Engels/Schots/Iers en ongeveer 20% komt van het continent.

Naar het noorden
We zijn intussen alweer een heel stukje noordwaarts gereden. We staan nu aan de zee bij een klein plaatsje met de naam Skinburness. Aan de overkant zien we de bergen van Schotland waar we maandeg verder in zullen rijden op weg naar Glasgow. We hebben de afgelopen elke dag gemiddeld 10 Nieuw Testamenten per dag uitgedeeld En bossen traktaten. Ook ontmoetten we een christen chauffeur. In Brazilië met Elias was dat schering en inslag maar hier dus minder. We zijn dankbaar dat we nog steeds de Blijde Boodschap mogen brengen en bidden dat veel van de chauffeurs de Heere Jezus mogen vinden als hun Verlosser en Heer.

O ja, deze keer geen foto's dat was deze keer technisch vrijwel onmogelijk de uploadtijd was vreselijk lang en kostte tevel bytes en dan zou de sim kaart te snel uitgeput raken. Een volgende keer hopelijk beter.

Hartelijke groeten uit Skinburness
Martien en Nita