Heeft God ons een beetje voor de gek gehouden?

In het begin schiep God de hemel en de aarde en het gebeurde toen de mensen zich begonnen te vermenigvuldigen dat zij één taal en eendere woorden hadden.

Hierboven staan de hoofdstukken van het Bijbelboek Genesis 1 tot en met 10  aangepast aan de evolutietheorie. Wat hier staat is alles wat er overblijft van de eerste tien hoofdstukken van de Bijbel als we de evolutietheorie stellen boven dat wat God over het ontstaan van de aarde vertelt.

Wie moeten we nu geloven? De Eeuwige God zelf, of mensen die het ontstaan van alles verklaren uit het exploderen van iets dat er niet was? Daar een antwoord op geven is eigenlijk overbodig.

Maar ik ga het toch proberen: Laten we God eens serieus nemen. Kijken we bijvoorbeeld naar de door God expliciet genoemde weekdagen. In de eerste plaats vertelt Hij gedetailleerd wat Hij op die zes scheppingsdagen deed. Waarom zou Hij dit zo minutieus doorgegeven hebben? Als het niet zo is gegaan dan heeft hij de (Joods- Christelijke) mensheid bij de neus genomen. Dan kunnen we inderdaad die tien hoofdstukken verder wel vergeten. En de rest van de Bijbel ook, want als dit eerste niet waar zou blijken te zijn dan kun je naar de waarheid van de rest ook wel fluiten.

Maar scheppings- en zondvloedverhalen komen in heel veel wereldgodsdiensten voor. Die zijn kennelijk vanaf het begin doorgegeven ook al hebben veel van die wereldgodsdiensten het zicht op de ‘Oorsprong’, de Eeuwige God, verloren.

God vermeldt dat Hij op de zevende dag rustte. Dat had een bedoeling. Hij was niet moe geworden maar hij gaf hier een belangrijke aanwijzing voor de mensen. Sinds de schepping wordt er wereldwijd een zevendaagse week aangehouden. Alles draait in de wereld om die zeven dagen. Dat geldt voor iedereen; zowel voor Christenen, Joden en Moslims als voor atheïsten en agnosten, en ook voor evolutionisten. Die zevendaagse week kan nergens anders uit worden herleid dan uit het eerste hoofdstuk van de Bijbel. Dagen, maanden en jaren worden astronomisch bepaald, maar de zevendaagse week niet! Velen kennen de cyclus van zeven dagen, met een vrije dag op vrijdag (moslims), zaterdag (Joden) of zondag (Christenen).

Op onze kalenders kun je dat niet meer zo goed zien, maar de zondag is de eerste dag van de week. Omdat men met betrekking tot de laatste en de eerste dag van de week (zaterdag en zondag) over ‘weekend’ begon te spreken, heeft men de zondag decennia geleden onderaan de weekkalender gezet als de zevende dag.

Doordat er dagen zijn, kunnen we verschillende gebeurtenissen met een van de weekdagen verbinden. De zevende dag had  te maken met ‘rusten na gedane arbeid’. De eerste dag (die wij zondag noemen) is de universele opstandingsdag van de Heere Jezus. Op die eerste dag van de week stond Hij op uit het graf (Lukas 24:1) en daarom begonnen de volgelingen van de Heere Jezus deze dag te vieren. Zij vierden zowel de zevende dag als ook de eerste dag. Die zevende dag was een rustdag vanaf het begin van de schepping en werd als opdracht gegeven aan het Joodse volk. Na de opstanding van de Heere Jezus is de eerste dag de belangrijkste dag geworden in de Christelijke wereld.

O ja, Adam en Eva zijn uiteraard ook geschrapt want volgens de evolutietheorie is er nooit iemand geweest die rechtstreeks door God werd geschapen. We stammen toch af van de apen!

Ook een wereldwijde zondvloed past niet in het beeld van de evolutionisten. Zoals ik boven schreef heeft men, om de Bijbel een beetje in overeenstemming te laten zijn met de ‘wetenschap’ zijn van de eerste tien hoofdstukken van Genesis alleen maar drie verzen over.

Cruciaal voor het geloof in God is dat we Hem moeten (kunnen) vertrouwen. Als dat niet meer kan dan hebben we een groot probleem. En juist christenen die de evolutietheorie aanhangen blazen dat vertrouwen in God op. Zij stellen de wetenschap boven het Woord van God. Dat komt erg dicht bij wat er in de Bijbel staat over mensen ‘die God hebben vervangen voor iets anders’ (Romeinen 1:22-23) en dat andere is hier de zogenaamde ‘wetenschap’. Op deze manier is de ‘wetenschap’ tot een afgod geworden. 

De laatste jaren zien we christelijke leiders die instemmen met de gedachten van de evolutietheorie. En niet alleen ‘vrijzinnigen’ maar ook leiders uit de, wat genoemd wordt, ‘de behoudende, orthodoxe kringen’. De argumentatie die voor deze ‘overstap’ wordt gegeven heeft dan te maken met het uitgangspunt dat de Bijbel ‘geen natuurkundeboek is’. Impliciet wordt hiermee gezegd dat de evolutionistische wetenschap boven de Bijbel gaat.

De Bijbel spreekt over onmachtige afgoden, gemaakt van steen en hout die niet kunnen zien, horen of spreken. Hun oorsprong ligt in de mens die ze vervaardigde. Zo is ook de evolutietheorie een louter menselijk product, Het bestaan van de Allerhoogste wordt onkent. Een andere god wordt in de plaats gesteld. De god van de wetenschap.